Vorig jaar, tijdens de Outspire-hike in oktober, begon het op de tweede avond ineens stevig te regenen. Wind, koude slagregen in onze nek. Het was echt strontweer. En alsof dat nog niet genoeg was, kreeg de campervan van Jeff autopech. Dit betekende dat Jeff en ik een half uurtje weg moesten om de wagen weg te brengen.

Toen we terugkwamen, verwachtten we iedereen allang warm in bed. Maar nee hoor! In het pikkedonker hoorden we bulderend gelach uit de verte. Rond de tafel zaten ze alle zes, dicht bij elkaar. Ze waren verhalen en inside jokes aan het delen in de warmrode gloed van hun lampjes.

Dat zijn de spontane geluksmomentjes die voor mij mee het DNA van Outspire vormen. Op deze momenten toont een groep ondernemers zich als veerkrachtig, open-minded, en avontuurlijk.

Als een hechte groep die elkaar de dag voordien pas voor de eerste keer zag.
Je weet nooit wat een trektocht brengt. We kunnen veel plannen, maar niet alles.

Dat maakt elke Outspire hike voor mij zo uniek.

Elke keer opnieuw groeien we samen, leren we van elkaar en beleven we fantastische momenten.

Want juist in die onverwachte momenten ontdek je wat je echt aan elkaar hebt. Dat soort herinneringen neem je voor altijd mee.

Olivier