Samen afzien.

We merken het vaak. Hoe lastiger de omstandigheden, hoe hechter de groep wordt. En hoe hechter de groep wordt, hoe eerlijker de gesprekken en dat leidt dan weer tot betere ideeën en resultaten.

Tijdens onze Outspire hikes zie ik het keer op keer: een steile klim, iedereen ziet af, maar niemand denkt aan opgeven. Volgens sociaal-psychologen ontstaan de sterkste banden in uitdagende situaties. Samen zweten, struikelen, tempo houden … het verandert hoe je elkaar ziet. We starten dan ook niet toevallig elke dag met een intense klim. (sorry not sorry)

Je start de dag als vreemden, maar na die eerste pittige helling voel je je ineens een team. Die gemeenschappelijke vijand, of het nu een helling, de regen, of gewoon de vermoeidheid is, die verbindt. Iedereen geeft het beste van zichzelf, niet ondanks de uitdaging, maar dankzij.

In het ondernemen werkt het net hetzelfde. Of het nu gaat om een berg of een pittig project, samen strijden bouwt vertrouwen.

Het doet me ook denken aan vroeger, in de klas. Als een strenge leerkracht dan eens boos werd, voelde je dat ook. Niet als individu, maar als groep. Het was niet ‘de juf tegen jou’, het was ‘de juf tegen ons’. Net zoals een sportteam dat moet vechten tegen een veel sterkere tegenstander. Die spanning smeedt een band, plots krijgt de underdog meer voor elkaar en worden er matchen gewonnen die op papier onmogelijk leken. Of denk maar aan de eensgezindheid en gedeelde focus van collega’s die samen een onmogelijke deadline moeten halen. Bring it on!

Gedeelde weerstand maakt je als team sterker, of het nu op school, in de sport, op het werk of in de natuur is.

Misschien moeten we de volgende hike nog wat uitdagender maken. We gooien er nog een paar extra steile stukken bij? Wat denk je, Olivier? 😉